علل اصلی درد آرنج

علل اصلی درد آرنج

۱. آرنج تنیسبازان (التهاب اپیکوندیل خارجی):
التهاب تاندونهایی که به برجستگی خارجی آرنج متصل میشوند. این مشکل معمولاً به دلیل حرکات تکراری مچ دست (مانند ضربه زدن با راکت تنیس یا استفاده طولانی از موس کامپیوتر) ایجاد میشود.
علائم:
درد شدید در قسمت خارجی آرنج که ممکن است به ساعد تاب پیدا کند.
ضعف در گرفتن اشیا یا چرخاندن دست.

۲. آرنج گلفبازان (التهاب اپیکوندیل داخلی):
التهاب تاندونهای قسمت داخلی آرنج که اغلب به دلیل حرکات مکرر خم کردن مچ دست (مانند پرتاب توپ گلف یا وزنهبرداری) رخ میدهد.
علائم:
درد در ناحیه داخلی آرنج که هنگام مشت کردن یا بلند کردن اجسام تشدید میشود.

۳. سندرم تونل کوبیتال:
فشردگی عصب اولنار در ناحیه آرنج که باعث بیحسی، گزگز یا درد در انگشتان حلقه و کوچک میشود.
علل شایع:
تکیه دادن طولانیمدت روی آرنج (مثلاً در رانندگی یا کار با کامپیوتر).
آسیبهای قدیمی آرنج که باعث تشکیل بافت اسکار اطراف عصب میشوند.

۴. آرتروز آرنج:
تخریب غضروف مفصل آرنج که معمولاً در اثر افزایش سن، آسیبهای قبلی (مانند شکستگی) یا فعالیتهای سنگین رخ میدهد.
علائم:
خشکی مفصل، بهخصوص صبحها.
درد عمیق هنگام خم و راست کردن آرنج.

۵. کشیدگی یا پارگی عضلات و رباطها:
آسیبهای ناگهانی ناشی از حرکات سریع یا بلند کردن اجسام سنگین.

اگر درد آرنج شما را آزار می‌دهد و به دنبال راه‌حلی اصولی و بدون نیاز به جراحی هستید، دوره حرکات اصلاحی بدن بهترین انتخاب برای شماست. در دوره استاد علی شهبازی، شما با تمرینات تخصصی و حرکات اصلاحی آشنا می‌شوید که نه‌تنها به کاهش درد آرنج کمک می‌کنند، بلکه از بروز آسیب‌های بیشتر نیز جلوگیری می‌کنند.

راههای پیشگیری از درد آرنج

تقویت عضلات ساعد و بازو:
تمرینات اکسنتریک با دمبل:
دمبل را در دست بگیرید، آرنج را ۹۰ درجه خم کنید و بهآرامی مچ دست را به سمت پایین بیاورید.
این تمرین را ۳ ست با ۱۵ تکرار انجام دهید.
استفاده از کشهای مقاومتی برای بهبود استقامت عضلات چرخاننده ساعد.

اصلاح مکانیک حرکتی:
هنگام انجام فعالیتهای تکراری (مانند تایپ یا ورزشهای راکتی)، از حرکات مچ دست خودداری کنید و نیرو را از شانه و بازو اعمال نمایید.
از خم نگه داشتن طولانیمدت آرنج (مثلاً هنگام استفاده از تلفن همراه) اجتناب کنید.

استفاده از تجهیزات ارگونومیک:
انتخاب راکت تنیس با اندازه دسته مناسب یا موس کامپیوتر ارگونومیک برای کاهش فشار روی آرنج.
استفاده از محافظ آرنج در ورزشهایی مانند اسکیت یا بسکتبال.

گرم کردن و کشش قبل از فعالیت:
حرکات چرخشی آرنج و مچ دست به مدت ۵-۱۰ دقیقه.
کشش عضلات سهسر و دوسر بازو:
دست آسیبدیده را بهصورت صاف بالای سر ببرید و با دست دیگر آرنج را بهآرامی به سمت سر بکشید.

درمان های موثر درد آرنج

۱. مرحله حاد (کنترل درد و التهاب):
روش RICE:
استراحت: کاهش فعالیتهای فشاردهنده به مدت ۴۸-۷۲ ساعت.
یخ: قرار دادن کیسه یخ به مدت ۱۵ دقیقه، ۳ بار در روز.
کمپرس: استفاده از بانداژ کشی برای کاهش تورم.
بالا نگهداشتن آرنج: برای بهبود جریان خون.
داروهای ضدالتهاب: مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن (تحت نظر پزشک).

۲. فیزیوتراپی و تمرینات اصلاحی:
تمرینات اکسنتریک پیشرفته:
استفاده از دمبل سنگینتر به تدریج برای تحریک ترمیم تاندون.
تحریک الکتریکی (TENS): کاهش درد و بهبود گردش خون.
ماساژ بافت نرم: رهاسازی نقاط ماشهای در عضلات ساعد و بازو.

۳. درمانهای پیشرفته:
تزریق PRP (پلاسمای غنیشده با پلاکت): ترمیم تاندونهای آسیبدیده با تحریک رشد سلولی.
شاکویو تراپی: استفاده از امواج صوتی برای کاهش التهاب و تسریع بهبودی.

۴. جراحی:
– تنها در موارد مقاوم به درمان (بعد از ۶-۱۲ ماه) انجام میشود، مانند آزادسازی تاندون یا برداشت بافت آسیبدیده.

توصیه های کاربردی برای زندگی روزمره

•  هنگام کار با کامپیوتر، ساعد را روی میز قرار دهید تا فشار روی آرنج کاهش یابد.
• از حمل کیفهای سنگین با دست خودداری کنید و وزن را بین دو دست تقسیم نمایید.
• پس از بهبودی، تمرینات تقویتی آرنج را حداقل ۲ بار در هفته ادامه دهید.
• در صورت احساس درد مداوم، از انجام حرکات تکراری خودداری کرده و با پزشک مشورت کنید.